Zapewne nikt, kto 26 maja 1926 roku w amerykańskiej miejscowości Alton był świadkiem narodzin Milesa Dewey’a Davisa III nie przypuszczał, że syn miejscowego dentysty stanie się jedną z najważniejszych postaci muzyki XX wieku.
Jako dziecko Miles był zachęcany przez swoją matkę do nauki gry na skrzypcach, jednak w wieku dziewięciu lat otrzymał w prezencie trąbkę i jak pokazał czas to z tym instrumentem związał swoje życie i karierę. W wieku lat trzynastu rozpoczął naukę gry u Elwooda Buchanana i już wtedy zaczął kształtować się jego charakterystyczny styl. Wkrótce zaczął też występować z zespołami jazzowymi, które odwiedzały St. Louis gdzie w międzyczasie przeniosła się jego rodzina.
W 1944 roku Miles przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie jego kariera zaczęła nabierać rozpędu, między innymi dzięki występom u boku saksofonisty Charliego Parkera. W tamtym zaczął nagrywać również jako lider własnych składów. Z biegiem czasu okazało się, że Miles posiada niesamowity talent do dobierania sobie współpracowników, a wielu muzyków, którzy znaleźli się w jego zespołach z ogromnym powodzeniem rozpoczynało kariery solowe i stawało się czołowymi postaciami sceny jazzowej (by wymienić tylko Johna Coltrane’a, Chicka Coreę, Joe Zawinula, Herbiego Hancocka, Wayne’a Shortera czy Johna Scofielda).
Na przestrzeni kilku dekad swojej działalności artystycznej Davis nagrał cały szereg znaczących albumów. Miał ogromny wpływ na kształtowanie się kilku stylów w obrębie jazzu – jazz modalny, cool jazz, jazz-rock. Do najważniejszych dokonań z cała pewnością należy zaliczyć nagrania Pierwszego (’Round About Midnight, Cookin’ with The Miles Davis Quintet, Steamin’ with The Miles Davis Quintet, Relaxin’ with The Miles Davis Quintet i Workin’ with The Miles Davis Quintet) i Drugiego Kwintetu (E.S.P., Miles Smiles, Sorcerer, Nefretiti, Filles de Kilimanjaro), płyty powstałe podczas współpracy z aranżerem Gilem Evansem, nagrany w sekstecie album Kind of Blue oraz płyty z okresu elektrycznego.
Instrumenty elektryczne po raz pierwszy zaczęły pojawiać się na albumach w czasie działalności Drugiego Kwintetu, jednak to nagrany w 1969 roku album In a Silent Way okazał się przełomem, a nowy gatunek – fusion – ukonstytuował się dzięki wydanej w 1970 roku pomnikowej płycie Bitches Brew. Na kolejnych albumach Miles eksplorował muzyczne rejony na styku jazzu, rocka i funku nagrywając przynajmniej kilka bardzo udanych płyt. W latach 80 muzyk skręcił także w bardziej popowe rejony, a pod koniec życia badał możliwości fuzji jazzu i hip-hopu czego efektem była wydana pośmiertnie płyta Doo-Bop.
Wpływ twórczości Miles Davisa na kształt współczesnej muzyki a w szczególności jazzu wydaje się być nie do przecenienia. Zawsze warto wracać do nagrań tego wybitnego trębacza – nie tylko z okazji kolejnych rocznic.
RZ